dimarts, 2 de febrer del 2010

Identitat, nacionalitat e lengua unificada

Ena darrèra emission de l'infòc datada deth 31 de genèr, er amic Farri mos explique qu'era identitat francesa non existís, qu'ei ua invencion. Aquerò qu'ei ath madeish temps vertat e faus. Era identitat francesa existís pes que se diden e sentissen francesi. Qu'ei eth cas pera fòrça grana majoritat des ciutadans francesi e des Occitans en particular. E era identitat occitana? E serie mens faussa qu'era francesa? Que'n dobti. Er arrefús de hargar e d'adoptar ua lengua occitana composicionau coma lengua nacionau d'Occitània n'ei un signe. Era adopcion d'estandards occitans distinti, en tot correspóner as granes varietats dera lengua, pleiteje en contra deth concèpte d'ua nacion occitana. Eth projècte d'ua norma pluricentrica tar occitan qu'ei completament antagonista damb era idèa d'ua nacion unica. Se i a normes diferentes per ua lengua, qu'ei pr'amor qu'aguestes normes diferentes corresponen a nacions diferentes qui compartissen ua madeisha lengua sense compartir ua identitat comuna. Non i pòt auer de nacion occitana sens ua lengua occitana unificada. Era alternativa a un occitan composicionau coma lengua nacionau que serie era adopcion der aranés tà un usatge oficiau panoccitan, ja qu'er aranés gaudís der aunor d'èster oficiau en ua gran part deth territòri occitanocatalan e qu'adoptar ua auta norma nacionau serie obrar en contra dera unitat der occitan.

1 comentari:

manjacostel ha dit...

Avètz rason. Mas la definition e la particularitat de l "occitan" aquò's de reprensentar mantunas parladuras coma lo lemosin , l'auvernhat, lo provençal, lo naut provençal, lo gascon , lo languedocian , lo Val d'Aran e las valoias italianas, ouf... . E al dedins de cada provincia i a encara un molon de menas de parladuras, un fum,unas nivoladas, dusca a las valòias pirenencas, alpinas o las del Massiu Central lo roergas de Sant Geniès es pas lo de Severac, pas cap nimai, lo de Milhau, que se troba a quinze quilomètres enla , lo parlar negre, lo biarnes , lo marselhes, lo parlar de Manciet, de Roqueta , de Brun , de Nelli, de Bodon , de Negre de Garros,de Javaloyès,de Pujòl , de Mouly l'aranès e encara maites ece.... Per exemple en "çò nòstre" dison Tzoun a Vilafranca, e chour a Milhau per dire jorn. Consi dison a Pau, a Tarbes, a Clarmont, a Agen , a Marselha .( que i a 10000 comunas )
L'occitan es pas lo françes . Un còp èra, se parlavan los trobadors d'un cap a l'autre del mièchou , del miètzou de l'Ocquitanio .... Al contrari que lo "françès" que representa lo patès de l'Isle de França que capitèt d'esclafar totes los autres parladuras de lenga d'oil... E nosautres ara
L'"occitan" somiam pas d'esclafar l'auvernhat per etsemple , de tot biais que volguèsse o podrià pas, o lo roergas, o lo parlar de la Val d'Aran oficial òc e òsca..
Per ièu lo parlar de referéncia de Campanhac es melhor que lo de la val de Neste, de Sant Lary o de Banhèras . Mas sonque per ieu. Vertat que los òmes se comprendrian mal que se poscan parlar.
Somiar sonque de se salvar la pèl, es a dire la lenga.
E ieu me demòri que lo meu bel paire nascut d'Aubrac, me diguèt que se comprenian plan , quand li arribèt de parlar ambe de catalans, a Perpinha en 1942. Cò que lo susprenguèt fòrça e que lo fasià soscar quaranta annadas passadas . Me diguèt que comprenguèt tot, de çò que se disià. E me susprenguèt a ieu tanben.
E çò que me foguèt confirmat per de vièlhs, que podian parlan ambe d'"espanhòls" quand venian crompar de buòus a Espaliu.
Que ieu, auèi, me pareis mai dificil de parlar . Per de que la lenga, ieu la parle pas coma los aujòls ... E subretot l'ausis pas gaire.
E alara cal destrigar cada vilatjon , que la lenga cambia cada vingt quilomètres... Un arquipèl que, l'occitan.
L'espòrt nacional occitan es de dire qu'aici se parla pas coma al vilatge vesin...
Que vòs ?
Mas i a encara milhor , qu'afiguratz vos , en escotant Radiò Occitania que se parlava espanhòl , comprenguèri quasiment tot. Sai pas qu'es aquela mena d'espanhòl, que benlèu, la filha l'escagassava, mas comprenguèri ...
Sai que la filha parlava l'espanhòl de Severac lo Castèl...
Comprenguèri, sens èstre fotut d'o parlar ieu ...
Curios non?
Amistosament