dimarts, 12 de març del 2013

Empronts


Que disen, a votz hauta , amour qu’ei un mot qui lo francés a emprontat a l’occitan. Qu’ei possible. Totun lo cas d’amour n’ei pas dissociable deu d’époux e épouser, qui’s disèvan espeus e espeuser en francés ancian. Curiosament, los occitans que reïvindican la parentat deu mot amour e pas briga la deu mot époux. Los champanhòus que reïnvidican las duas, dab mei bons arguments, ça’m sembla. Pr’amor que i a un tresau lairon, tostemps oblidat : lo mot « pour « (puer e peur en francés d’autescòps) . Pour non pòt pas estar d’origina occitana. L'occitan qu'a per e non por.

Que disen, a votz baisha, hors e dehors que son mots qui lo francés a emprontat au gascon. Tout est perdu fors l’honneur, que’s disèva autescòps en francés, totun pas en gascon. Que deu estar per'mor  d'aquò que gascons aunorables e egrègits e’s veden plan dehòra, se vedetz çò qui voi díser.

E haut ? Plan segur que lo mot ei gascon e pas sonque gascon. Haut qu'a ua h pr’amor que disem la-haut com hens qu'a ua h pr’amor que disem lahens e dehens, shens desbrombà'ns d'autes mots qui an la h com sahuc, ahur e ahurargahús, flahuta, coha, vehicule e coherent.  Arren de germanisme ni d'influéncia francesa aquiu (quina idèia !), sonque gasconismes deus bèths.


2 comentaris:

Anònim ha dit...

Atribuïr "dehors" au gascon me par abusiu. Lo H aspirat qu'es un son deu francés, s'arretròba encara en kréyol antilhés. Dins los dialectes franceses lo H sona(va)

Joan de Peiroton ha dit...

Jpgine: Abans lo regne deu rei gascon Enric lo quatau, hors e dehors no's disèva en francés, se non fors et defors. Tout est perdu fors l'honneur, com ac escrivó lo rei Francés Prumèr. La substitucion de f per h qu'ei plan un gasconisme.